Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu’nda beşinci yılını bekleyen Harry Potter için yaz uzun ve yalnız geçmiştir. Nefret verici Dursley ailesiyle birlikte yaşamak zorunda oluşu bir yana, ne sınıf arkadaşlarından ne de en yakın dostları Ron Weasley ve Hermione Granger’dan tek bir mektup almıştır. Ayrıca, kimseden, kötü kalpli Lord Voldemort’la yüzleşmesine ilişkin tek bir kelime duymamıştır. Gelen tek mektup da hiç umduğu türde değildir; Harry’nin okul dışında ve bir Muggle olan iğrenç kuzeni Dudley’nin yanında yasadışı sihre başvurduğu için Hogwarts’tan uzaklaştırılmak üzere olduğunu bildirmektedir. Bunu yapma nedeninin iki Ruh Emici’nin nedeni belirsiz ve açıklanamayan saldırısına karşı kendini savunmak olması önemli değildir.
Harry’nin tek umudu, genç büyücünün temelli gitmesini istemek için kendince sebepleri olan Sihir Bakanı Cornelius Fudge’ın yönettiği kurmaca mahkemede kendini savunmaktır. Harry, büyük ölçüde Hogwarts’ın emektar müdürü Albus Dumbledore’un müdahalesiyle suçsuz bulunarak Fudge’ı çok üzer, ama ilk kez okuluna dönerken kaygılı ve huzursuzdur. Harry büyücülük camiasının büyük kesiminin, kendisinin Valdemort’la son karşılaşma hikayesinin düpedüz yalan olduğuna ikna edildiklerini ve haysiyetinin sorgulanmakta olduğunu görür.
Kendisini dışlanmış ve yalnız hisseden Harry, yakında yaşanacak sinsi olayların habercisi gibi görünen kabuslar görmeye başlar. Daha da kötüsü, akıl danışmaya en çok ihtiyaç duyduğu Profesör Dumbledore, kafası karışmış ve incinmiş genç büyücüye karşı birden bire tuhaf bir şekilde mesafeli davranmaya başlar.
